من به زنی وفا نمودم و او

پشت پا زد به عشق و امیدم

هر چه دادم به او حلالش باد

غیر از آن دل که مفت بخشیدم

 دل من کودکی سبکسر بود

خود ندانم چگونه رامش کرد

او که می گفت دوستت دارم

پس چرا زهر غم بجامش کرد

اگر از شهد آتشین لب من

جرعه ای نوش کرد و شد سرمست

حسرتم نیست زآنکه این لب را

بوسه های نداده بسیار است

باز هم در نگاه خاموشم

قصه های نگفته ای دارم

باز هم چون به تن کنم جامه

فتنه های نهفته ای دارم

 باز هم می توان به گیسویت

چنگی از روی عشق ومستی زد

باز هم می توان در آغوشم

پشت پا بر جهان هستی زد

 باز هم می دود به دنبالم

دیدگانی پر از امید و نیاز

باز هم با هزار خواهش گنگ

می دهندم بسوی خویش آواز

 باز هم دارم آنچه را که شبی

ریختم چون شراب در کامش

دارم آن سینه را که او می گفت

تکیه گاهیست بهر آلامش

 زانچه دادم به او مرا غم نیست

حسرت و اضطراب و ماتم نیست

غیر از آن دل که پر نشد جایش

بخدا چیز دیگرم کم نیست

کو دلم کو دلی که برد و نداد

غارتم کرده، داد می خواهم

دل خونین مرا چکار آید

دلی آزاد و شاد می خواهم

دگرم آرزوی عشقی نیست

بی دلان را چه آرزو باشد

دل اگر بود باز می نالید

که هنوزم نظر باو باشد

او که از من برید و ترکم کرد

پس چرا پس نداد آن دل را

وای بر من که مفت بخشیدم

دل آشفته حال غافل را

 فروغ فرخزاد

دل من غصــــه چرا ؟

آســــمان را بنگر که هنوز بعد صــدها شب و روز مثل آن روز نخست گرم و آبی و پر از مهر، به ما می خندد! دل من غصه چرا ؟ دل به غم دادن، از یأس ها سخن گفتن کار آن هایی نیست که خدا را دارند غــــــــم و اندوه، اگر هم روزی، مثل بــــــاران بارید یا دل شیشه ای ات، از لب پنجره ی عشــــق، زمین خورد و شکست با نگاهت به خــــــدا، چتر شـــــادی واکن و بگو با دل خـــــود، که خــــدا هست، خــــــدا هست ...

من زاده پاییـــــــزم پایــــیز غم انگیــــــــــــزم      صدغـــصه به دل دارم اما طــرب انگیــــــــــــزم   

 هر برگ درخــتی را اشکی ست که میریــــزم     هر قــطره بارانــــم عشقی ست که می بــارم  

 از داغ جفاکــــــــاری درمانــده لــــــــــــــبریزم   هر رنگ که می بینـی حرفیـست که می گویـم  

افسوس دراین گلـــشن طوفنده به پا خیـــــــزم    از مرگ هراسم نیست صــد شــوق به دل دارم   

از رنـــگ وریـــــا دورم از عشــــقپر از شـــورم    با کلک خیال انگیـــــزصــــد خاطره انگـــــــــیزم   

هرساله شـــوم زنــــده من زنده به پاییـــــــــــزم 

 هرساله شـــوم زنــــده من زنده به پاییـــــــــــزم 

ﺍﺯ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﯼ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ:ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﮒ ﺑﻮﺩﯼ ﭼﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﯼ

ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﮔﺮﮒ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻠﻒ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻡ ﺗﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﻜﻨﻨﺪ
ﺍﺯ ﮔﺮﮔﯽ ﻫﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ:ﺍﮔﺮ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻮﺩﯼ ﭼﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﯼ

ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺑﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺍﻣﻮﺧﺘﻢ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻃﻮﺭ ﺑﺎ ﺩﻭ ﭘﺎﯼ ﻋﻘﺒﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮔﺮﮒ ﻫﺎ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﻨﺪ.
ﺫﺍﺕ ﻫﯿﭻ ﺣﯿﻮﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻋﻮﺽ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﯿﺪﻥ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﺫﺍﺗﺸﺎﻥ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻤﯽ ﻛﻨﺪ !!!..

بعضی از آدم ها به ظاهر دوست هستند اما در باطن گرگ هستن در معاشرت با اینگونه افراد با احتیاط رفتار کنید خاعشنخوبه که ما شناختیم هوراااروز خوبی داشته باشین.

راه بدی را انتخاب کرده بودم برای نگه داشتنت صداقت؛ مهربانی؛ زیاد به “تو” توجه داشتن؛ و خیلی حماقت های دیگر... این روزها، هرچه خائن تر باشی، دوست داشتنی تری..